Jan De Wachter
Chaque peinture ou dessin, chaque artefact que nous voyons, est la matérialisation de souvenirs. L’acte créatif va préalablement les prendre en considération.
Les œuvres d’art sont la réminiscence des yeux et des mains de l’artiste, de l’atelier, son espace de travail.
Le spectateur participe à un passé qui est devant lui. L’art est toujours évocation: la véritable tâche de l’art et de l’artiste n’est-elle pas de garder vivante la mémoire?
Un rappel incessant.
Elk schilderij, tekening elk artefact dat we bekijken zijn gematerialiseerde herinneringen.
De creatieve daad gaat het beschouwen vooraf. De kunstwerken zijn herinnering van ogen en handen, het geheugen van het atelier de werkplaats van de kunstenaar.
De toeschouwer wordt deelgenoot met een verleden dat vòòr hem ligt.
Kunst is altijd herinnering.Is de ware taak van de kunst en kunstenaar niet de herinnering levend te houden ?
Een voortdurend herhalen .
JDW
===
Jan De Wachter is een hedendaags kunstenaar die met een benijdenswaardige vastberadenheid de grenzen aftast van wat het vandaag precies betekent om als beeldend kunstenaar ‘iets te zeggen te hebben’. In een wereld waar in toenemende mate de stelregel geldt dat ‘esse est percipi’ (Berkeley) – met enige ironie vertaald: ‘wie niet opvalt, is gezien’ – werkt Jan De Wachter in ogenschijnlijke rust aan een oeuvre dat dwars ligt, dat koppig een eigen weg zoekt tégen de comfortabele (beelden)stroom in, zich nauwelijks storend aan de geldende codes van de hippe kunstwereld.
Jan De Wachter bestempelen als een kunstenaar van het stilleven of de natuur, zou hem tekort doen. Zijn beeldend werk wil geen levensvormen uitdrukken die ‘authentiek’ of ‘natuurlijk’ zouden zijn (de kunstenaar beseft maar al te goed dat ‘authenticiteit’ of ‘natuurlijkheid’ vandaag voorgoed verloren zijn, en dat wij hooguit in de ‘nostalgie van het echte’ leven). Wél is het op zoek naar de picturale expressie van de extreme verlatenheid waarin de hedendaagse mens terecht is gekomen.
Het aanvoelen van deze verlatenheid in het oeuvre van Jan De Wachter is extreem. Hoewel ze gevoed worden door een filosofische inspiratie (Nietzsche) en, onder meer, door de beeldtaal van Tarkovski, overstijgen zijn tekeningen, schilderijen, sculpturen en performances resoluut iedere filosofische of filmische omkadering. Ze zijn, in één woord, getuigenissen. Op een bedrieglijk ‘mooie’ manier getuigen al zijn werken van de malaise waarin de moderne mens zich bevindt, en van de moeite die hij ondervindt om de moderniteit zowel te aanvaarden als op een veilige(r) afstand te houden.
De kunstenaar is de stille getuige van gevaren die wij niet zien. Zijn kunst toont de wereld die wij achter ons lieten, maar die ons nu besluipt.
…Getuigenissen van de wereld ‘achter ons’.
door Peter De Graeve (kunstfilosoof) – Mei 2007 – Peter De Graeve doceert kunstfilosofie aan de Universiteit Antwerpen
==
Curriculum vitae :
Jan De Wachter, geboren te/né à Londerzeel op/le 22 april/avril 1960.
Een keuze uit individuele tentoonstellingen van de laatste 10 jaren:
Un choix parmi ses expos individuelles des dix dernières années :
- • 2009 – “Culturama”, Leuven (Kunst in Huis)
- • 2011 – Galerie Albert Dumont, Brussel
- • 2012 – Galerie Albert Dumont, Brussel
- • 2013 – “Gloren”, Galerie Cypres, Leuven
- • 2014 – De Coöperatieve, Hasselt
- • 2015 – Integratie met enkele werken uit het Sjostakovitsproject, Sint Anna Pede • “(No) Boundaries”, Galerie Albert Dumont, Brussel
- • 2016 – “Chôra”, CΛPS, Antwerpen (BORGER) • Kunstintegratieproject in kinderdagverblijf ‘Robbedoes’, Brussel
- • 2017 – Kunstintergratieproject in woonzorgcentrum ‘Ten Weldebrouc’, Willebroek
- • 2018 – ‘Dialoog’, cultuurcentrum Willebroek, installatieproject in de kerk van Heindonk • ‘Agora’ inspired by Triënale Brugge 2018 • ‘Memento’, Galerie Albert Dumont, Brussel
Onderscheidingen/Distinctions:
- • 1987 – Eervolle vermelding Nationale prijs voor Beeldhouwkunst Mark Macken, Antwerpen.
- • 1988 – Laureaat Façade ‘88, Antwerpen.
- • 1992 – Onderscheiden in de wedstrijd “Jonge Belgische Schilderkunst”, Brussel
- • 1995 – Eerste prijs schilderkunst Felix De Boeck, Brussel • Laureaat Belgische schilderkunst “Nu ‘95”.
- • 2009 – ‘Kunst op Komst’, Provincie Vlaams Brabant (plaatsing beeld ‘DANSANT’ in Lennik)
Uitgaven/Editions:
- • 1997 – Het bibliofiele boek Aan de tafel van het verborgenatelier van Dr. filosoof Sylvain De Bleeckere en Jan De Wachter.
- • 1999 – Box 1 en 1 = 1 met het boek ‘Tragiek, Transcendentie en Triade’ van Dr. Sylvain De Bleeckere en negen kunstkaarten van Jan De Wachter.
- • 2003 – Omphalos, boekwerk . Tekst: Stef Van Bellingen en ontwerp: Klaus Baumgärtner
- • 2005 – Omphalos, DVD medi-scoop. Inter Actions/Zone-atelier.
- • 2007 – Methode, bibliofiele publicatie + CD: Sylvain De Bleeckere, Wouter Vandenabeele en Jan De Wachter
- • 2009 – Cultus Agrorum, met tekst van Francis Smets en Peter De Graeve
- • 2017 – Habitat, voetstappers, horizon, WZC Ten Weldenbrouc (tekst Sylvain De Bleeckere)
- • 2018 – Dialoog, Cultuurcentrum Willebroek (tekst: Raf Coenjarts en Sylvain De Bleeckere)
Publicaties/Publications
- • ‘Façade ‘88’, Antwerpen.
- • ‘4 x beeldhouwkunst’, CC Kortrijk.
- • ‘Doorlopend ‘93’, Kunstkring Waasmunster.
- • ‘Dialog Brussel-Dresden’, Goethe Institut.
- • ‘Dialog Dresden-Brussel’, Goethe Institut.
- • ‘Discours – Métis’, Brussel 1995.
- • ‘Nu ‘95’, Prijs Belgische schilderkunst 1995.